Zaterdag 14-01-2017
Stage 12
Rio Cuarto naar Buenos Aires
Proef 64 km Totaal 786 km
De laatste loodjes wegen het zwaarst. Veel verrassingen zullen er niet zijn op de laatste etappe. Het is maar 64 km deze wedstrijd en de finish ligt in het hart van het bivak. En zoals de traditie is, is de afsluiting in de stad met een podiumceremonie.
2017-51
Mooi resultaat.
Het was weer een zware etappe vandaag. In het eerste deel van de proef 
veel fesh fesh en dat vergt veel van de truck. Doordat we niet op volle snelheid reden door de duinen, kon de motor het goed aan. Gisteren 4 nieuwe banden gemonteerd en dat merk je dan wel. Niet lek gereden en zo bespaar je ook weer minuten.
Het tweede deel van de proef bestond uit paden en daar konden we goed doorrijden totdat we achter een jeep kwamen te rijden die niet aan de kant wilde. En het duurde uiteindelijk wel 20 minuten voordat we er langs konden.
Jos had ook nog tijd om om zich een te kijken want zoals hij zij: “ Wat een grote boeren zitten er in deze
gebieden. Zo mooi om te zien”. Hij zat er nog van na te genieten.
Op een mooie 15e plaats over de streep gekomen en dat betekent ook weer een plaatsje omhoog richting de top 10. We kunnen hem bijna aantikken.
We hebben nog één dag te gaan. En het kan dan wel een korte proef zijn, er kan nog van alles gebeuren. We zeggen dan ook altijd: ”We juichen pas als we er echt zijn”, aldus Jos.
2017-50
En weg is het bandje
.“Een hele zware dag achter de rug. Gelukkig geen noemenswaardige problemen.
Ja die motor heeft het zwaar met de warmte en wat het is, zeg het maar. Doordat de assistentietrucks later waren, hebben we iets minder diesel aan boord gehad en dat kostte ons bijna de finish”, aldus Jos.
“Door de oplettendheid en snel even rekenen, moest ik van Peter iets rustiger aan doen en dan zouden we het redden.
Maar ja, elke keer even stoppen om de motor af te laten koelen en nu ook nog rustig aan voor de diesel en een band die lek is, maar met oppompen niet hoeven de vervangen, dan zullen we achter in het klassement eindigen.
Dus niet.
Toch nog een mooie 18e geworden”.
Komen we in het bivak aan en blijkt dat we een reserve band zijn verloren. Kun je nagaan, wat een klappen we maken, want die band zit echt wel goed vast.
En als je dan bandenkoning Daniël Bruinsma van Peet Borst Banden als navigator in je truck hebt zitten, tsja daar wordt ie niet vrolijk van.
Vandaag de laatste echte proef. De mannen hebben er zin in en de truck staat er klaar voor. Allemaal nog steeds last van de diarree, maar ze redden het wel. “Gewoon gaan zitten en niet aan denken, dan komt ook dat goed”, aldus een lachende Jos
Vrijdag 13-01-2017
Stage 11
San Juan naar Rio Cuarto
Deelnemers rijden een special van 288km en totaal 759 km
Vandaag zal de laatste dag zijn van de duinen.
Door bepaalde technieken te gebruiken kan er vandaag nog een verschil worden gemaakt in het klassement.
Jos Smink op laatste druppel diesel naar de finish
Na bijna zeven uur sturen bij tropische temperaturen was Jos Smink na afloop van de tiende etappe van de Dakar wel toe aan een koud colaatje. Niet alleen was het terrein in de 406 kilometer lange special bar slecht, het was aan boord van de Ginaf loeiheet geworden. “Het drinken onderweg wordt dan al maar warmer en dat ben je op den duur zo zat.”
Smink heeft wel airco in de truck, maar het was in de woestijn tussen Chilecito en San Juan zo heet, dat die het niet trok. In de hitte stak ook het probleem met de koeling van de motor weer de kop op. “Nu komt dat weer terug. Even stilstaan, dan weer rustig aan. We denken dat het in de waterpomp zit, dat kan haast niet anders. We gaan er een klepje op maken zodat er meer lucht in kan. Wel jammer, want zonder dat gedoe had ik best nog wel wat verder kunnen komen”, dacht Smink.
Met de zeventiende tijd (later gecorrigeerd omdat Hans Stacey door de wedstrijdleiding als negende werd geklasseerd) had Smink het nog lang niet verkeerd gedaan. Ook navigator Daniël Bruinsma en monteur Peter Nieuwenburg hadden onderweg hun handen vol.
“Het was best pittig”, vertelt Smink. “Er zijn een hoop verkeerd gereden en wij ook een keer wel twintig minuten. We hadden nog een band lek, maar dan ben ik mee door blijven rijden. Die konden we door blijven pompen en zo hielden we ‘m hard. Met de brandstof kwamen we ook maar net aan. We zaten niet helemaal vol omdat de jongens er vanochtend niet waren in het bivak in Chilecito. Peter zei de laatste 50 kilometer: ‘Doe maar iets rustiger aan, anders redden we het niet.’ Maar ik kon het net halen.”
Jos Smink op laatste druppel diesel naar de finish
Na bijna zeven uur sturen bij tropische temperaturen was Jos Smink na afloop van de tiende etappe van de Dakar wel toe aan een koud colaatje. Niet alleen was het terrein in de 406 kilometer lange special bar slecht, het was aan boord van de Ginaf loeiheet geworden. “Het drinken onderweg wordt dan al maar warmer en dat ben je op den duur zo zat.”
Smink heeft wel airco in de truck, maar het was in de woestijn tussen Chilecito en San Juan zo heet, dat die het niet trok. In de hitte stak ook het probleem met de koeling van de motor weer de kop op. “Nu komt dat weer terug. Even stilstaan, dan weer rustig aan. We denken dat het in de waterpomp zit, dat kan haast niet anders. We gaan er een klepje op maken zodat er meer lucht in kan. Wel jammer, want zonder dat gedoe had ik best nog wel wat verder kunnen komen”, dacht Smink.
Met de zeventiende tijd (later gecorrigeerd omdat Hans Stacey door de wedstrijdleiding als negende werd geklasseerd) had Smink het nog lang niet verkeerd gedaan. Ook navigator Daniël Bruinsma en monteur Peter Nieuwenburg hadden onderweg hun handen vol.
“Het was best pittig”, vertelt Smink. “Er zijn een hoop verkeerd gereden en wij ook een keer wel twintig minuten. We hadden nog een band lek, maar dan ben ik mee door blijven rijden. Die konden we door blijven pompen en zo hielden we ‘m hard. Met de brandstof kwamen we ook maar net aan. We zaten niet helemaal vol omdat de jongens er vanochtend niet waren in het bivak in Chilecito. Peter zei de laatste 50 kilometer: ‘Doe maar iets rustiger aan, anders redden we het niet.’ Maar ik kon het net halen.”