019-2018
Keuring is achter de rug….
Het was nog even een gepuzzel. Waar zijn alle papier en waar zijn onze spullen.
Na wat heen en weer bellen met de achterban in Hoogland is alles toch nog op tijd goed gekomen.
Ach, je moet maar denken: ”Het houdt de spanning er een beetje in”.
De keuring werd onder andere door een oude bekende uit de Dakar wereld gedaan. Hans Bekx liep alles na en controleerde alles wat gecontroleerd moest worden. Wat ook wel plezierig is, is dat er Nederlands gepraat wordt. Je hoeft niet zo te schakelen naar Engels, Frans of wat dan ook en je hebt aan een half woord al genoeg.
En zoals Jos zegt: “Het is hier echt het ons kent ons gevoel. Iedereen komt hier met een gezond portie strijd, iedereen wil winnen, maar de sportiviteit naar elkaar wint het boven alles. Het is één grote relaxte familie en daar houden we van”.
Morgen beginnen we met de eerste en enige verbindingsroute. Deze is ongeveer 260 kilometer lang. Als iedereen bij de start is aangekomen, wordt er eerst met een drone een foto genomen van alle deelnemers. Heel belangrijk bij zo’n 10 jarig lustrum. Als dat gedaan is, dan kan de strijd gaan beginnen.
Met startnummer 510, verwachten ze te kunnen starten tussen 16.00 en 17.00 uur.
018-2018
Team compleet….
Het waren 3600 lange kilometer die Henny, Arie en Jan hebben gereden. Op zaterdag gaan rijden, met het vooruitzicht van een barbecue op maandag en dan dinsdag de boot op voor de overtocht. Achteraf gezien hebben ze geluk gehad dat ze op de boot zaten, want het was de enige die op deze dag naar de overkant ging. De teams die daarna kwamen hebben 24 uur moeten wachten.
De dagen die daarna kwamen waren er van veel wind en regen. Niet wat je verwacht om deze tijd van het jaar.
Maar dan eindelijk in Agadir gaat de zon schijnen.
Veel kilometer, veel lol, veel gezien maar nu is het tijd voor actie. De racemannen Jos, Peter en Daniël zijn vanochtend ook gearriveerd en zo is de club weer compleet. Alles wordt in gereedheid gebracht voor de keuring van morgen.
Om 10 uur zijn ze aan de beurt en binnen twee uur moet alles er dan pico bello uitzien. Als dat allemaal gedaan is, zijn ze klaar voor de start van zondag.
Met startnummer 510 zitten ze redelijk voor in het veld.
016-2018
Het einde van de rit in zicht…
Na de harde wind van gisteren is het vandaag vooral de regen die de dag bepaald. Het kwam hier zo’n beetje de hele dag uit de lucht vallen. Maar de stemming wordt er echt niet minder om.
Henny heeft het stuur even overgegeven aan Arie. En ja, Arie vindt het ook leuk om eens wat km op de teller te zetten.
Tijdens een tussenstop werd de Elephant 4 wat onrustig. Het is natuurlijk ook geen kleinigheidje voor de truck. Je wilt graag de rally
rijden en dan sta je dagen achter elkaar op een aanhanger achter je grote broer.
En zoals Arie zegt: ”De truck is klaar voor de rally, er was 1 ketting los getrokken maar ik heb hem toegesproken en gezegd dat de grote baas er nog niet is en hij nog effe moet wachten. De ketting weer vast gezet en er was weer rust”.
Doorrijden tot een uurtje of tien vanavond en dan morgen de laatste kleine 300 km.
017-2018
Soms zit het mee, soms ……
Als er dan wordt besloten om bij het volgende tankstation te stoppen, verwacht je niet dat er 500 meter voor datzelfde tankstation je band klapt. Maar dat was bij de Volvo van Henk Teunissen ( http://www.blackram.nl/ ) wel het geval.
Het vertrouwen van de reserveband was niet optimaal, dus uit voorzorg zou er in Marrakech een andere gehaald worden. Niet helemaal verkeerd ingeschat dus. 100km voor Agadir klapt de reserveband.
En omdat de nieuwe band 5 minuten achter de truck reedt, was de hele karavaan in een half uur tijd weer onderweg.
Het is dus gebleken dat de samenwerking van het team van Smink Rallysport en Black Ram perfect is, de ideale combinatie dus.
Tijdens het schrijven komt het bericht binnen dat de mannen zijn gearriveerd. Vandaag de verdere dag geen kilometer meer maken en hebben ze even rust. Morgen komen de rallymannen met het vliegtuig aan en is het team weer compleet.
015-2018
Vriendelijk verzoek van het assistentieteam…
Nadat de boot is verlaten hebben de mannen 2650 km gereden. Ze hadden het idee dat ze toch echt de verkeerde kant op waren gereden. Het was op de plek van het bivak windkracht 10 en dat gaf een gevoelstemperatuur van -2° C. Nou niet echt een temperatuur die je zou verwachten als je naar Marokko gaat.
Dus een vriendelijk verzoek van de teamleden of ze handschoenen en mutsen mee willen brengen.
De trucks worden zo neergezet dat de tenten een beetje uit de wind staan, wat het nog een beetje aangenaam maakt.
Nadat er een biertje genuttigd is met een stukje kaas en worst uit de keuken van Nol, worden de bedjes weer opgezocht. Vanochtend weer op tijd eruit om richting Agadir te rijden.
Tot op het tijd van dit verhaal tikken nog geen bericht meer ontvangen, dus de truck zal nog wel over het asfalt rollen.
