Etappe 2: San Luis - San Rafael
{youtube} RRcLZ3AntaA" frameborder="0"{/youtube}
Kleinigheidje, grote gevolgen…
Doordat de cabine tegen de waterpomp aan jutterde, is het nippeltje
afgebroken. Pure pech maar je zult het maar hebben. Vannacht hebben de monteurs een nieuwe compressor geplaatst. Om te voorkomen dat hij vandaag uit zou vallen.
Dat geldt ook voor de versnellingsbak. Doordat er gisteren een motorstoring werd weergegeven is ook daar vannacht goed naar gekeken. Om ook daar zeker van te zijn is er een nieuwe versnellingsbak geplaatst. Ook uit voorzorg. En als deze twee technische gebeurtenissen klaar zijn, is de tijd van slapen voor Jan ook voorbij. Henny heeft nog wel kunnen slapen, maar dat mag ook wel als je de nacht ervoor maar anderhalf uur hebt geslapen. Op een gegeven moment moet je kiezen voor je rust want dat is dan wel je veiligheid de volgende dag op de weg.
Vandaag start de Elephant 4 op de 33e plek. Dat wordt doorrijden om weer op tijd binnen te komen. Want dat willen ze wel proberen. Dan hebben de monteurs iets meer tijd voor onderhoud en is er ook nog een mogelijkheid tot slapen.
Maar bovenal gaat het om het uitrijden. Het is misschien een voordeel dat de Special Stage vandaag met 61 km. is ingekort.
7 januari 2014
Etappe 3: SAN RAFAEL – SAN JUAN
Liaison: 295 km
Special: 301 km
In de derde etappe gaan de Dakar deelnemers richting het Andes-gebergte. Langs de 6.962 meter hoge Aconcaqua vulkaan rijden de auto’s en trucks via een Special Stage van 301 km naar het bivak van San Juan. De motoren rijden vandaag een marathonetappe. Ze verblijven dan in een apart bivak zonder de hulp van de monteurs.
Gered door een tuinslang...
Het was een zware dag voor de deelnemers. Zowel de motoren, auto’s als de trucks. 
Er was beloofd door de organisatie dat er een pittige Dakar zou komen en nou hij is er. Ze hebben woord gehouden.
De start ging helemaal volgens plan. Het verliep soepel totdat er een probleem kwam met een gebroken nippel van het koelsysteem voor de compressor, dit was echter snel weer gerepareerd doordat Jan (Lammers) ons een jerrycan water leende en we voorzichtig door konden rijden naar een dichtbij gelegen woonhuis alwaar een tuinslang aanwezig was.
Water was bijgevuld en we konden weer vol gas door. Voor Jos waren de duinen even wennen, nou ja niet de duinen, maar de kracht van de motor. Jos zei: “Het was nog een hele toer om te voelen hoe de Cummins motor zijn kracht gebruikt, maar op een gegeven moment heb je het door en dan gaat hij als een speer”. Op de laatste 50 km van de proef ging de motor op noodloop lopen. Er werd een storing in de meters aangegeven die we niet zelf konden verhelpen.
We hebben niets geforceerd en zijn zo goed en zo kwaad als het ging naar het bivak gereden. Joost is de man van Cummins die er alle verstand van heeft en dit voor ons op kan lossen. “Ik ben blij dat we toch binnen zijn gekomen, het is op te verhelpen, dus nu eerst even eten en een poosje slapen en dan kunnen we morgen weer aan de bak” zei Peter. Binnen gekomen als 32e en 27 overall
Beschermengel kaartje...
De assistentie is om 15.30 uur in het bivak aangekomen. Na een kort nachtje slapen konden de mannen weer op pad. Ze hebben 9 uur op de Elephant 4 moeten wachten en dan moest alles nog gebeuren en na 1,5 uur slaap is het veel sneller ochtend dan je zou willen. Het was een lange heter dan hete rit, maar het is weer goed verlopen en dat heeft misschien wel een reden.
Het schijnt dat Henny zomaar uit het “niets” een beschermengelkaartje in zijn koffer vond. Hoe hij hieraan komt, hij heeft geen idee, maar het werkt. Dus voor een ieder die nog menig kilometertje onderweg moet, ga op zoek naar zo’n beschermengelkaartje.
Vandaag weer uren tellen totdat de wedstrijdmannen binnen komen. En met als gevolg waarschijnlijk weer een heel kort nachtje. Ze hebben dat kaartje dus weer hard nodig.