Er zijn weer vorderingen…
Het was feest in Hoogland. De 22e editie van het Dorpsfeest vond dit weekend plaats
. 4 dagen feesten en als hoofdsponsor kun je dan niet wegblijven. Maar…. als je dan denkt dat het sleutelen aan de truck wel even op een laag pitje wordt gezet, dan kom je bedrogen uit. Daar waar er ook maar een uurtje over is tussen de alle andere werkzaamheden en het feesten door, wordt er gewoon gesleuteld.
Al dat gepriegel van de leidingen en kabeltjes op de goede plek leggen vergt veel tijd en is er een van precisie werk. Maar er is nog veel meer gedaan. De brandstoftank en de luchttanks zijn geplaatst en ook de luchtfilters zitten op hun plek. Het VSE besturingsblok is bevestigd en aangesloten.
Voor de cabine is het passen en meten voor het plaatsen van alle elektronica. Het moet makkelijk bedienbaar zijn voor Peter S., maar mag geen belemmering zijn voor het zicht op de piste tijdens de rally. De kastjes voor het instellen van de afstanden en tijden tijdens het navigeren kunnen geplaatst worden. De beugel is aangepast. Aan deze beugel wordt ook de rode noodstopknop bevestigd. Deze knop moet voor alle cabinemensen bereikbaar zijn om in noodgevallen, bijvoorbeeld bij brand, alle stroom van de truck uit te kunnen schakelen.
Wat ook van groot belang is, is de radio waarmee contact kan worden opgenomen met de organisatie in Frankrijk. Deze radio wordt misschien niet gebruikt, maar mag ook beslist niet ontbreken. Waar deze radio wordt bevestigd is nog niet helemaal duidelijk.
Chassis gespoten…
Er is een hoop gebeurd de laatste weken. In heel veel uren zijn er vele
aanpassingen gedaan. Het chassis werd hier en daar veranderd en is gespoten. Nu kan het opbouwen weer beginnen. Ook dat zal weer vele uren werk geven voor de mannen. Maar zoals elk jaar hebben ze er weer veel lol in om een aantal avonden in de week met elkaar aan het werk te gaan. Jos zou het zonder deze enthousiaste teamleden zelf niet redden en is ze dan ook zeer dankbaar voor elk uur dat ze komen helpen.
In de cabine is ook al een hele belangrijke aanpassing gedaan.
De middelste plek van de navigator moest toch wel iets ruimer worden. De armlengte van Harry (Oosting) is toch wel een stukje korter als die van Peter (Stijkel). De beugel die nodig is om alle apparatuur voor het navigeren aan te bevestigen moest toch wel iets aangepast worden om Peter makkelijk in zijn stoel te kunnen laten plaatsnemen. Maar met het nodige gereedschap gaat ook dat wel weer lukken.
Elephant 4 gestript…
Hoe zal het allemaal gaan verlopen. De werkplaats van Smink machines B.V.
is weer ingericht voor het sleutelen aan de dakartruck. De stellingen zijn weer geplaatst. Alle gedemonteerde onderdelen kunnen nu weer overzichtelijk worden weggelegd. Ook de werkbanken staan weer op de vertrouwde plek. Het is een ruim en overzichtelijk geheel om weer wekelijks met veel energie te kunnen gaan sleutelen. Ook de tafel met de banken voor de koffie staan weer klaar.
Vorig jaar werd het grootste gedeelte van het sleutelwerk in Ederveen gedaan, maar dit jaar zal dat in de hal van Smink machines gebeuren. Voor alle monteurs weer lekker in de buurt.
De racetruck is geheel gestript. Voor een leek zal dit niet meer te herkennen zijn als de Elephant 4. Voor de kenner zal er nog wel iets van herkenning in zitten, al wordt dat met de week minder.
Er zullen nu de nodige veranderingen worden toegepast aan het chassis, de versnellings-/automatenbak en de motor.
De laatste weken bestond naast het sleutelen ook (samen met de mannen van Ginaf) uit brainstormen en overleggen hoe en wat te veranderen. Als je dan samen tot de conclusie komt dat het nog wel het een en ander moet gebeuren voordat je een truck naar wens hebt, dan zullen ook dit jaar de komende weken weer hard nodig zijn.
Ondanks dat het vakantie is, gaat het sleutelen gewoon door. Eén avond in de week in ieder geval en zo nodgi nog meer avonden of zaterdagen. De truck op tijd klaar hebben om te kunnen testen, dat is het streven.
Bemanning racetruck bekend....
Dakar 2014 is op een zeer vervelende manier geëindigd. Maar het herstel van Peter is goed gegaan en hij was er alweer snel van overtuigd dat hij weer zou gaan deelnemen aan Le Dakar.
Bij Jos duurde het wel wat langer. Want Peter was dan wel weer hersteld, het had ook anders af kunnen lopen en dan krap je je toch wel een keertje achter je oren. Moet ik het risico wel weer gaan nemen? Wat als ik een grote fout maak en er zijn grotere gevolgen?
Ja, Jos houdt toch altijd in zijn achterhoofd dat veiligheid voor alles gaat. En het is natuurlijk wel de uitdaging om een mooie plek in het klassement te veroveren, maar niet ten koste van mijn mensen.
Na drie succesvolle jaren was het afgelopen jaar door technische problemen en het uitvallen niet zoals ze verwacht hadden. Maar het lag zeker niet aan de motivatie van Jos, Harry en Peter.
Toch is er dit jaar een wijziging in de samenstelling van de mannen in de cabine.
Jos en Peter gaan weer mee en de derde plek wordt opgevuld door een oude bekende.
Elke avond zat hij trouw aan de buis en de computer gekluisterd.
Kon eigenlijk niet eerder slapen dan dat de Elephant 4 weer terug in het bivak was. En als er dan even geen duidelijkheid was dan maar een berichtje naar het thuisfront van het team om het laatste nieuws te achterhalen.
Als je het toch niet kan laten rusten, kan je net zo goed weer meegaan. Na alles tegen elkaar afgewogen te hebben, heeft Peter Stijkel toch besloten om weer mee te gaan met het team van Smink Machines Rallysport.
Dat bewijst toch ook wel weer dat Le Dakar echt een virus is waar je niet meer vanaf komt.