Zaterdag 07-01-2017

Stage 6

Oruro naar La Paz

We waren er al bang voor.

Door het slechte weer kon het bivak nagenoeg niet betreden worden. Jos en zijn mannen hadden moeite om bij hun assistentie te komen. Aan het begin van bivak werden ze gesommeerd om door te rijden omdat het terrein zo slecht was, dat het onverantwoord was om alle voertuigen toe te laten.

Uiteindelijk is het ze toch gelukt om zich bij de assistentie te voegen. De mannen gingen in de truck slapen, want een tentje opzetten dat doe je niet in een paar centimeter water.

En in de tussentijd dat steeds meer deelnemers zich verzamelden is er besloten om etappe 6 te cancelen. Alle voertuigen van de organisatie, assistentie en wedstrijd gaan over de weg naar La Paz. Er wordt geen wedstrijd gereden.

Een vervroegde rustdag dus. Jammer maar onoverkomelijk. 

2017-37

Van zwembroek naar skibroek naar poncho.

Hoogteverschillen, temperatuurverschillen en nu ook nog weer hele andere weersomstandigheden. Dan heb je alles eigenlijk wel gehad.

Maar dan komt de route ook in het gedrang. Als het weer te slecht is of wordt voorspeld, dan wordt de route ingekort. Dat kan in je voordeel zijn, maar ook heel erg in je nadeel.En vandaag werd de route ingekort naar 219 km. Voor het team pakt het goed uit. Als 15^e komt het team over de eindstreep. 

Deze uitslag is nog niet bepalend omdat er nog een aantal tijdstraffen moeten worden uitgedeeld en dan kan het zijn dat de mannen dan nog stijgen in het klassement omdat ze zelf alle waypoints en checkpoint wel hebben binnengehaald.

“Nu hebben we alles wel zo’n beetje meegemaakt. We zijn over bergen gegaan zo hoog, doodeng. Ik had het geluk dat de afgronden het meest aan de kant van Peter zaten, dus die heeft wel wat benauwde momentjes gehad. (zegt hij lachend) Maar verder is de dag prima verlopen”, aldus Jos. “ Maar nu komen we bij het bivak aan en weten niet wat we doen moeten. Het staat te plenzen dus we gaan de truck niet uit want dan zijn we zeiknat. Het lijkt wel dat we naar het volgende bivak moeten”. 

Het thuisfront heeft contact gehad met de assistentie. Henny zegt:” De rest van de jongens liggen te slapen in de cabine want er zijn geen tentjes opgezet omdat het daar te slecht voor is. We staan wel op het bivak maar misschien moeten we daar wel weer af en doorrijden naar het volgende bivak, maar dat weten we nog niet. Zeg maar tegen Jos dat hij naar ons toe probeert te komen”.

Zo gezegd, zo gedaan en Jos gaat op zoek naar zijn teamleden.

Het bivak bevindt zich op 3800 meter en het is er nat, héél erg nat.

2017-36

‘Moeilijke dag’ een makkie voor Jos Smink

De vierde etappe zou een moeilijke dag worden. Lastige duinen, op 4000 meter hoogte, moeilijk te vinden waypoints en pittige navigatie. Maar Jos Smink stuurde zijn Ginaf er doorheen alsof het niks was, door navigator Daniël Bruinsma zonder problemen naar alle waypoints geloodst. Smink had genoten. “Hier doen we het voor, voor dit soort etappes, met lekker veel zand en schitterende duinen.”

Die mooie dag werd ook nog eens afgesloten met de vijftiende tijd, wat Smink naar de zeventiende plaats in het klassement bracht. “Als je hoort zeggen dat het de zwaarste Dakar in tijden wordt, denk je nog ‘jaja, het zal wel’, maar ik moet zeggen dat ze tot nu toe de belofte aardig nakomen. Ik vind het een mooie rally. Met inderdaad, zoals ze hadden beloofd, veel zand. En wij zijn zandboeren hè. Daar houden we van.”

De vierde etappe, 416 kilometer naar Tupiza in Bolivia, was best pittig, maar voor Smink geen probleem. “Toen we bij de duinen kwamen, zagen we andere auto’s en trucks er overal doorheen draaien, maar wij zijn er zo doorheen gezoefd. Van de eerste rij duinen was het zand heel zacht. De tweede duinenpartij was enorm hoog. Wat een grote duinen.”

Het was wel een lange zit. Vooral het laatste stuk, met rivierbeddingen met knippen en stenen, maakte het vermoeiend. Onderweg trok Smink ook nog even landgenoot Maurik van den Heuvel los uit een modderpoel. “Dat was een kleine moeite, die ons niet eens tijd heeft gekost. Hij stond gewoon een beetje ongelukkig. Eén rukje en hij kon weer verder.”

Het probleem met de koeling van de Ginaf lijkt ook te zijn opgelost. Doordat de thermostaat pas bij 85 graden open ging, werd de motor te warm. Door een veertje te veranderen, waardoor de thermostaat al bij 75 graden open gaat, werd dat probleem opgelost. “Geen last meer van gehad”, meldde Smink tevreden. “De motor liep als een zonnetje, zelfs op 4000 meter hoogte. Soms mag je wel eens mazzel hebben, toch?”

Vrijdag 06-01-2017

Stage 5

Tupiza naar Oruro

Proef 438 km. totaal 683

Om aan te wennen.

We blijven vandaag op hoogte rijden. De trucks rijden een andere route dan de rest.

Maar de hoogte blijft voor iedereen gelijk. Het is wederom een dag van pittig navigeren en aan het einde van de route zal het er op aan komen.

2017-35

Navigeren ging perfect.

Het beloofde een moeilijke dag te worden.Op hoogte en ingewikkeld om te navigeren.“Niets was minder waar. Het was hoog en er viel heel wat te navigeren. Maar Daniël liet zich er niet door van de wijs brengen. Hij deed waar hij goed in is. Het team met de juiste aanwijzingen de juiste koers laten volgen. Daardoor is er niet één waypoint en checkpoint gemist en zoefden we door de duinen alsof het een aangelegde weg was”, aldus Jos.

Eindelijk ging het ook wat beter met de motor. Het is rijden op hoogte en dan wordt hij minder warm. Maar helemaal optimaal is hij nog niet, maar vandaag hebben we deze winst vast.

Als 14^e binnen komen is toch een hele mooie prestatie op deze zware dag.

Voor iedereen is het weer omschakelen. Van heel warm tot bijna onder het vriespunt. Hoe groot kunnen de verschillen zijn? Je kunt het bijna niet geloven. Gelukkig hebben we geen van drieën  last van de hoogte. En dat is op dit moment de eerste winst.